Niedawno w mediach wrócił temat sprawy o zasiedzenie nieruchomości położonej w Krakowie, w której jednym z głównych argumentów za posiadaniem samoistnym było uprawianie rabarbaru. Poniżej zamieszczam fragmenty uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt III CSK 188/14. Na marginesie dodam, że uprawianie rabarbaru było bardzo opłacalne – zasiadujący odsprzedał działkę za ok. 10 milionów złotych!
Żądanie zawarte we wniosku o zasiedzenie oraz postanowienie SR
R. B. wniósł o stwierdzenie, że nabył przez zasiedzenie z dniem 1 października 2005 r. własność części nieruchomości położonej w K. stanowiącej działki nr 21/77 i 21/84, w granicach istniejących upraw rabarbaru. Sąd Rejonowy w K. postanowieniem z dnia 30 lipca 2012 r. (…) stwierdził, że wnioskodawca nabył przez zasiedzenie z dniem 1 czerwca 2012 r. własność nieruchomości stanowiących działki nr 21/210, 21/211 i 21/213, oddalił wniosek w pozostałej części i orzekł o kosztach postępowania.
Ustalenia Sądu Rejonowego w sprawie okoliczności faktycznych sprawy
SR ustalił, że właścicielem nieruchomości jest od dnia 1 września 2005r. Politechnika […] Poprzednim właścicielem był Skarb Państwa, natomiast użytkownikiem wieczystym była Politechnika od 1977r. Część nieruchomości objęta wnioskiem jest niezabudowana, znajduje się na terenie dawnego lotniska […], które funkcjonowało do 1967 r. Po likwidacji lotniska tereny wokół pasa startowego zostały zajęte przez rolników, m.in. przez ojca wnioskodawcy, J. B., który prowadził uprawy po obu stronach pasa startowego.Wnioskodawca, a poprzednio jego ojciec uprawiali na części nieruchomości m.in.zboże i rabarbar.
W okresie od maja do lipca 2011 r. na zlecenie Muzeum […],które otrzymało w dzierżawę od Politechniki pas startowy i tereny przylegające do niego, zostało wykonane ogrodzenie wokół pasa startowego. Wnioskodawca w rozmowie z dyrektorem Muzeum domagał się usunięcia ogrodzenia, utrudniającego wnioskodawcy dojazd do zajmowanych terenów. Wnioskodawca i jego ojciec uważali grunty objęte pod uprawy za swoje, choć mieli świadomość, że stanowią ne własność Skarbu Państwa. Sąd Rejonowy dokonał ustaleń faktycznych przede wszystkim na podstawie zdjęć lotniczych nieruchomości i zdjęciu satelitarnym oraz ich interpretacji dokonanej przez specjalistów z Akademii […].Sąd Rejonowy wskazał, że ojciec wnioskodawcy, a następnie wnioskodawca byli samoistnymi posiadaczami terenów w rejonie lotniska.
Ojciec wnioskodawcy objął w posiadanie rzeczoną nieruchomość samowolnie, uzyskał więc posiadanie w złej wierze. W związku z tym stwierdzenie zasiedzenia jest możliwe po upływie 30 lat nieprzerwanego samoistnego posiadania. Jako początkową datę udowodnionego samoistnego posiadania działek nr 21/210, 21/211 i 21/213 przez poprzednika prawnego wnioskodawcy Sąd Rejonowy przyjął koniec maja 1982 r.Termin zasiedzenia upłynął zatem w dniu 1 czerwca 2012 r., czyli po 30 latach liczonych od dnia 1 października 1990 r., ale skróconych o okres posiadania pomiędzy końcem maja 1982 r. a dniem 1 października 1990 r. fot. Hans Braxmeier/pixabay.c0m
Apelacja i skarga kasacyjna w sprawie o zasiedzenie
Wnioskodawca i uczestnicy postępowania wnieśli apelacje od postanowienia Sądu Rejonowego.Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 27 stycznia 2014 r. oddalił wszystkie apelacje oraz stwierdził, że wnioskodawca i uczestnicy ponoszą koszty postępowania odwoławczego związane ze swoim udziałem w sprawie. (…)Uczestnicy postępowania wnieśli skargi kasacyjne, w których zaskarżyli postanowienie Sądu Okręgowego w całości. (…).
Postanowienie Sądu Najwyższego w sprawie o zasiedzenie
(…)W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości, że wnioskodawca(jego poprzednik prawny) był posiadaczem samoistnym rzeczonej nieruchomości okresie od maja 1982 r. do dnia 26 września 1990 r. oraz w okresie od dnia 1 września 2005 r., gdy Politechnika nabyła własność tej nieruchomości.Zagadnieniem spornym pozostaje zaś to, czy wnioskodawca był posiadaczem samoistnym nieruchomości w okresie od do dnia 27 września 1990 r. do dnia 31 sierpnia 2005 r., gdy Politechnika była użytkownikiem wieczystym nieruchomości.(…)Sąd Najwyższy wyjaśnił w uzasadnieniu uchwały z dnia 28 marca 2014 r.,III CZP 8/14 (OSNC 2015, nr 1, poz. 6), że stan faktyczny dotyczący określonego sposobu korzystania z rzeczy należy kwalifikować jako posiadanie na podstawie elementu fizycznego (corpus) oraz elementu psychicznego (animus). Uznanie określonego władztwa faktycznego nad rzeczą za posiadanie samoistne odpowiadające treści prawa własności jest zależne od tego, czy władztwo to jest sprawowane przez określony podmiot w jego własnym imieniu (animus rem sibihabendi). Czynnik woli pozwala odróżnić posiadanie samoistne od posiadania zależnego, ale rzeczywistą wolę posiadacza, która decyduje o charakterze samego posiadania, ustala się na podstawie zamanifestowanych na zewnątrz przejawów władania rzeczą (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 1 kwietnia 2011 r.,III CSK 184/10, OSNC-ZD 2012, nr B, poz. 24, i z dnia 5 września 2008 r., I CSK54/08, nie publ.).
Użytkowanie wieczyste powstałe z mocy prawa a możliwość zasiedzenia
W okolicznościach niniejszej sprawy powstanie z mocy prawa użytkowania wieczystego na rzecz Politechniki w niczym nie zmieniło woli posiadania nieruchomości przez wnioskodawcę ani też nie spowodowało przerwania biegu zasiedzenia stosownie do art. 123 k.c. stosowanego odpowiednio na podstawie art. 175 k.c. (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2008 r., V CSK 383/07, OSNC-ZD 2008, nr D, poz. 106; inaczej postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2012 r., II CSK 127/11, niepubl.).W konkluzji należy zatem przyjąć, że nabycie z mocy prawa przez Politechnikę użytkowania wieczystego gruntu nie doprowadziło do przekształcenia ex lege samoistnego posiadania tego gruntu przez osobę trzecią w jego posiadanie w zakresie użytkowania wieczystego.(…)Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
Podziel się:
O autorze
Witaj,
nazywam się Jan Górski.
Jestem adwokatem specjalizującym się w prawie cywilnym, między innymi w sprawach o zasiedzenie.
Współautorem bloga jest adwokat Michał Górski, doktor nauk prawnych. Szerzej przedstawiamy się Czytelnikom w sekcji "o nas".
W imieniu mojego taty polecam współpracę z mecenasem dr Michałem Górskim. Obsługa prawna bardzo profesjonalna. Jasne przedstawienie różnych wariantów rozwiązania sprawy. Bardzo dobre przygotowanie do rozmowy. Rzetelne podchodzenie do sprawy. Kultura osobista na wysokim poziomie. Bardzo polecam!
Bardzo rzeczowy i dobrze przygotowany do spotkania prawnik. Realnie ocenia szanse wygrania sprawy. Rzetelny i cierpliwy. Polecam serdecznie szczególnie w sprawach zasiedzenia, ponieważ ma ogromna wiedzę i doświadczenie, statystyki mówią same za siebie.
Bardzo polecam współpracę z mecenasem Michałem Górskim. Profesjonalnie poprowadzona sprawa o zasiedzenie nieruchomości, wszystko sprawnie i terminowo. Bardzo dobry kontakt na każdym etapie sprawy, jasne i konkretne wytyczne w sprawie kierunku działania oraz niezbędnych dokumentów. Dodatkowo pan Michał jest bardzo sympatycznym człowiekiem. Polecam serdecznie!
Bardzo polecam korzystanie z usług tej kancelarii. Mecenas Michał Górski est wyjątkowo kompetentny, widać że bardzo sprawny w ocenie sprawy, ktora w moim przypadku jest bardzo skomplikowana. Fachowa porada na poziomie, przy tym miły i serdeczny kontakt i bardzo ludzkie traktowanie. Korzystajcie.
Bardzo serdecznie polecam Kancelarie Mecenasa Jana Górskiego. Nasza sprawa była bardzo trudna. W trakcie tych kilku lat trwania procesu zawsze dyspozycyjny , przygotowany do każdego spotkania i do każdej rozprawy . W chwilach krytycznych kiedy sprawa się mniej lub bardziej komplikowała Pan Mecenas zawsze emanował opanowaniem i wiarą w sukces. Pełen profesjonalizm. Brawo.Jeszcze raz DZIĘKUJEMY.
W marcu 2021 r. nawiązaliśmy z Kancelarią współpracę w sprawie dotyczącej zasiedzenia udziałów w nieruchomości. Od samego początku zarówno mec. Michał Górski, jak i mec. Jan Górski wykazali się dużym zaangażowaniem w szczegółowe ustalenie stanu faktycznego sprawy, rozważenie potencjalnych czynników niepowodzenia postępowania sądowego oraz skrupulatne przygotowanie wniosku o zasiedzenie.Dzięki rozległej wiedzy merytorycznej i przede wszystkim doświadczeniu mec. Michała oraz Jana Górskich sąd wydał postanowienie stwierdzające zasiedzenie udziałów już na pierwszej rozprawie. Jesteśmy ogromnie wdzięczni za rzetelność, profesjonalizm, wsparcie i życzliwe, ludzkie podejście do naszej sprawy. Życzymy dalszych sukcesów naukowych oraz zawodowych i z pewnością będziemy polecać!
