W przypadku sporów o przygraniczny pas działki, możliwą drogą jest zarówno sprawa o zasiedzenie, jak i rozgraniczenie
Pisałem o tym, że w przypadku sporów sąsiedzkich dotyczących własności przygranicznego pasa gruntu, przepisy prawa przewidują dwa tryby postępowania – zasiedzenie i rozgraniczenie. Pojawia się pytanie, który z tych trybów należy wybrać.
>> Zobacz jaka jest różnica pomiędzy rozgraniczeniem a zasiedzeniem
Wątpliwości w tym względzie rozstrzygał ostatnio Sąd Najwyższy w dwóch postanowieniach: z dnia 5 lutego 2016r., IV CSK 230/15 oraz z dnia 22 czerwca 2017 r. III CZP 25/17. W orzeczeniach tych uznał, że uprawniony uczestnik może dochodzić swoich praw zarówno w postępowaniu o rozgraniczenie, jak i o zasiedzenie przygranicznego pasa gruntu. Sąd Najwyższy podkreślił, że o zakwalifikowaniu danej sprawy decyduje wniosek, a więc sformułowane żądanie rozstrzygnięcia sprawy cywilnej przez wnioskodawcę oraz wskazane na jego uzasadnienie fakty.
Jeżeli więc wnioskodawca – kierując sprawę do sądu – nie identyfikuje swojej ochrony prawnej z przebiegiem granicy między jego nieruchomością a nieruchomością sąsiednią w oparciu o istniejące dokumenty, lecz wywodzi swoje prawo z faktu długoletniego posiadania i w sposób wyraźny wskazuje, że realizuje swoje roszczenie na podstawie przepisów regulujących zasiedzenie, przytaczając okoliczności adekwatne do przesłanek wymaganych dla zasiedzenia (samoistne posiadanie i odpowiedni okres – art. 172 k.c.), jest to sprawa o zasiedzenie, a nie o rozgraniczenie, mimo że żądane stwierdzenie zasiedzenia dotyczy przygranicznego pasa gruntu.
Pingback:Rozgraniczenie działki a zasiedzenie - różnica | Zasiedzenie.net